Na een jaar intensief wandelen ken ik de mooiste hoekjes van Wetteren als mijn broekzak. Nu wandelen hipper is dan ooit, zet de gemeente fors in op de promotie van haar wandeltroeven. Met twee nieuwe trage wegenkaarten en vier gloednieuwe wandelingen boven op de vijf reeds bestaande, hoopt het lokale bestuur ook wandelaars van buiten de gemeente aan te trekken. Deze week testte ik twee van die nieuwe routes uit: de 4 bossenwandeling en het Kamsalamanderpad.
Echte verrassingen waren er voor mij op deze wandelingen niet. Ik wandelde deze routes al nog voor ze bewegwijzerd werden. Maar dat doet zeker niets af aan de schoonheid ervan! Integendeel! Elke keer dat ik deze stukjes van mijn eigen heimat verken, vervullen ze me opnieuw met verwondering. “Eigen kind, schoon kind”, zeggen ze, maar mijn gemeente mag er zeker zijn! In deze post vertel ik je meer over de 4 bossenwandeling en het Kamsalamanderpad in Wetteren en omstreken, twee routes die een bezoekje aan de rozengemeente meer dan waard zijn!
Bloeiend Wetteren
En dat ‘bloeiend’ mag je heel letterlijk nemen. Wetteren staat immers internationaal bekend om zijn uitgestrekte boom- en rozenkwekerijen. Deze vormen het toneel van menig Wetterse trage weg. Maar lang geleden bestond de regio rond Wetteren grotendeels uit bossen. Het overgrote deel hiervan is verdwenen om plaats te maken voor akkerbouw en bewoning. Toch zijn er nog enkele bijzondere stukken bos die de tand des tijds hebben doorstaan. Ook maakte men er de laatste jaren werk van om percelen terug te geven aan de natuur zodat er enkele nieuw waardevolle bossen en natuurgebieden ontstonden.
Op de 4 bossenwandeling maak je kennis met het jonge Paelepelbos, het oude Hospiesbos, het jungleachtige bos van Oud-Smetlede en, niet in het minst, de vallei van de Serskampse beek. Op de wandeling van net geen 11 km stap je vooral langs onverharde (en vaak heel drassige) wegen (veldwegen, bospaden, buurtwegels …) en een prachtig vlonderpad van enkele honderden meters lang. De route is te volgen via de rode pijlen. Het Kamsalamanderpad is met zijn 7,5 km een ingekorte versie van de 4 bossenwandeling. Op deze wandeling (turquoise pijltjes) doe je het stukje in Massemen en dus het Hospiesbos niet aan. Verder lopen beide wandelingen gelijk. Onderaan deze post vind je de praktische informatie voor de twee routes.
Het Paelepelbos
Tot voor enkele jaren had ik, geboren en getogen Wetteraar, nog nooit van het Paelepelbos gehoord. Maar dat is niet eens zo gek, want het bos an sich bestaat nog niet zo lang. Begin 2009 kocht de gemeente Wetteren in de Vallei van de Serskampse beek een historisch waardevol bosgebied van enkele hectaren groot, waarop ook enkele dichtgeslibde poelen lagen. Het gebied werd later nog verder uitgebreid door de aankoop van een aanpalende maisakker. Het Agentschap voor Natuur en Bos nam het beheer van de aangekochte percelen voor zijn rekening. De dichtbegroeide poelen werden geruimd, exotische boomsoorten gerooid en inheemse bomen en struiken werden geplant op de voormalige maisakker.
Gezien zijn prille leeftijd vind je in dit bos nog geen metershoge bomen of een dichte begroeiing, maar daar stoort de fauna zich duidelijk niet aan. Vandaag zijn de poelen van het Paelepelbos de habitat van de beschermde kamsalamander. Ook talrijke broedvogels en kleine zangertjes hebben hun nestje hier gemaakt. Ik ben benieuwd hoe dit bos in de toekomst verder zal evolueren!
Na een korte wandeling door het bos — het maakt niet uit of je bij de tweesprong linksaf gaat of rechtdoor — kom je uit op een heide waar zich enkele poelen bevinden. Kamsalamanders heb ik er helaas nog niet gespot, maar wat een mooie, rustgevende plek!
De vallei van de Serskampse beek
Het vlonderpadpad in de vallei van de Serskampse beek moet zowat de grootste lokale (her)ontdekking zijn van het afgelopen jaar. Toen ik vorig jaar een eerste foto postte van het avontuurlijke pad, stond mijn mailbox roodgloeiend: waar in godsnaam was dit toch?
Voor wie het gebied nog niet kent: de vallei van de Serskampse beek situeert zich op grondgebied van de gemeenten Smetlede (Lede) en Serskamp (Wichelen). De sterk in omvang ingekrompen Serskampse bossen van vandaag lijken nog weinig op de traditionele hakhoutbossen van weleer. Ook van de vroeger aanwezige heidevelden die de overgang met de bossen markeerden, blijft weinig over. Maar wat wél overgebleven is, is steevast de moeite waard!
Eerst wandel je door het bos van de vallei — mooooi! — en dan kom je uit bij het befaamde vlonderpad. Via dit pad — één van de mooiste vlonderpaden van Oost-Vlaanderen — kom je terecht in een gebied waar grote grazers de begroeiing kort houden en herinneren aan het heideverleden. Op plaatsen waar ze minder grazen, groeien struiken of zelfs bosjes. De dieren hebben een groot gebied ter beschikking en vaak kom je ze helemaal niet tegen of zie je ze slechts in de verte grazen.
De jungle van Oud-Smetlede
Aan de overkant van de vallei van de Serskampse beek, bevindt zich het bos van Oud-Smetlede. Ik geef je alvast een gouden tip: bezoek dit bos niet zonder waterdicht schoeisel, welk seizoen dan ook. Ook een lange broek heeft voordelen in dit bos met jungleallures. Delen van dit bos zijn privébezit, maar er loopt ook een dichtbegroeid, erg drassig pad dat vrij toegankelijk is. Een stukje van dit pad kan je gelukkig omzeilen door een nog rijker begroeid en smaller pad aan rechterkant te nemen.
Verderop kom je op een open stuk waar de boskapel Onze Lieve Vrouw van de Vrede staat. Laat je niet intimideren door de bordjes met ‘privaat’ en ‘verboden toegang’: het pad van de 4 bossenwandeling loopt hier wel degelijk door, al zit het wegwijzertje een beetje verstopt onder de begroeiing. Het is de bedoeling dat je rechtdoor gaat (blauwe pijl op de foto) en dan naar links om langs de rand van het bos te wandelen. Ook dit pad ligt er héél modderig bij.
Het Hospiesbos in Massemen
Het vierde en laatste bos dat je op de 4 bossenwandeling aandoet, is bij de meeste Wetteraars bekend dankzij een lagere schooluitstap. Het Hospiesbos is, in tegenstelling tot het Paelepelbos, een oud bos. Er werd wel eens gekapt in het verleden, maar er is altijd bos geweest. Dat merk je onder meer aan de vegetatie (bv. voorjaarsbloeiers zoals anemonen en hyacinten) en aan de rijkdom aan paddenstoelen. Groot is het bos niet, maar samen met het aangrenzende Haelbroekbos is het een gezellige plek om te wandelen.
Twee verrassende wandelingen
Ik zei het al in de inleiding: de 4 bossenwandeling en het Kamsalamanderpad hadden voor mij geen verrassingen in petto. Ik bewandelde alle stukjes ervan al minstens een paar keer. Maar de combinatie van al deze stukjes in twee uitgestippelde wandelingen, vond ik wél heel verrassend. Hoewel de wandelingen niet uitsluitend op Wetters grondgebied plaatsvinden, beschouw ik het als een hele eer om ze vanuit ‘mijn’ gemeente te kunnen aanbieden.
Zelfs voor iemand die hoge eisen stelt aan boswandelingen, is de 4 bossenwandeling een route die ik oprecht aanbeveel. Natuurlijk zijn de bossen niet zo spectaculair als klappers zoals het Muziekbos en het Raspaillebos, maar het feit dat je 4 bossen combineert op één wandeling, maakt deze route net zo bijzonder. Elk bos, hoe groot of hoe klein ook, heeft immers zijn eigen, specifieke en unieke biotoop. En net dat maakt deze 4 bossenwandeling zo bijzonder.
De 4 bossenwandeling is een ideale uitstap om te maken met het hele gezin, al zijn de paden over het algemeen niet toegankelijk voor kinderwagens of rolstoelen. Met zijn 10,9 km is de wandeling misschien ook net iets te lang voor kleinere kinderen. In dat geval is het Kamsalamander pad van 7,5 km een waardevol alternatief. Onderdaan deze post vind je de praktische informatie voor de beide wandelingen.
De routes zijn eenvoudig te volgen aan de hand van de bewegwijzering, maar af en toe was ik het spoor toch even bijster. Ik durf niet te beweren dat er pijltjes ontbreken — misschien heb ik er gewoon overgekeken — maar aan het vlonderpad in de vallei van de Serskampse beek en aan de Varekouterweg (4 bossenwandeling), heb ik ze bijvoorbeeld niet gezien. Elders zaten de pijltjes dan weer goed verstopt onder de weelderige vegetatie. In dat opzicht is het niet slecht om de route toch op één of andere manier bij je te hebben. (BELANGRIJKE OPMERKING BIJ DE ROUTE)
Ik vind het bijzonder knap dat de gemeente Wetteren zoveel inspanningen doet om de streek als wandelgebied te promoten. De 4 bossenwandeling krijgt van mij een welverdiende ⭐. Ook het kortere Kamsalamanderpad is zeker en vast de moeite waard, alleen het laatste stukje langs de drukke Smetledesteenweg zet een beetje een domper op de vreugde …
Belangrijke opmerking bij de route
Ik maakte de Kamsalamanderpad wandeling de dag na de 4 bossenwandeling. Op die manier merkte ik op dat iemand geknoeid had met de pijltjes voorbij het bos van Oud-Smetlede. Beide pijltjes waren losgetrokken en vastgemaakt aan de prikdraad. Normaal moet je hier naar links. Het is echter geen probleem om gewoon rechtdoor te gaan; alleen snijd je dan een klein stukje van de route af. Op de T-splitsing moet je dan naar rechts gaan. Let op: voor de 4 bossenwandeling moet je daarna vrijwel meteen linksaf slaan, terwijl het Kamsalamanderpad verder rechtdoor loopt. De pijltjes zijn op dit punt een beetje overwoekerd.
Praktisch 4 bossenwandeling
Praktisch Kamsalamanderpad
Bronnen: Inventaris Onroerend Erfgoed, Agentschap voor Natuur en Bos, Natuurpunt, Weg van Wetteren
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies, schade of letsel voortkomend uit of verbonden aan het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!